Det er torsdag morgon. Eg sit her i Molde på bispedømekontoret, og samtidig er eg i Brasil og på Madagaskar - eg er på webinar om korleis koronaviruset påverkar den verdsvide kyrkja. Det er sterkt å lytta til korleis lokale kyrkjeleiarar som Bebeto i Brasil, landdirektøren for Misjonsalliansen, fortelja kva dei gjer i slummane for å organisera helsefremjande arbeid, eller Toromaree på Madagaskar, assisterande generalsekretær for ei kyrkje som har mista både den noverande og ein tidlegare kyrkjepresident for koronaviruset.
Arild Bakke, som har vore misjonær for NMS på Madagaskar i mange år, seier at den offisielle statistikken for Madagaskar, nok er svært mykje lågare enn den faktiske situasjonen. Det som har ramma samfunnet hardast på Madagaskar, er sjølve nedstenginga, og det går mest ut over dei fattige. Kyrkjene har også vore stengde i periodar. Men bøna lever vidare, og familieandakten har fått ein renessanse.
Rune Rasmussen, som var med i komiteen for aksjonen "Saman som kyrkje i heile verda", som gjekk i vekene mellom pinse og jonsok, fortalde om stor respons: 185 kyrkjelydar over heile landet registrerte seg, og til saman kom det inn meir enn 2 millionar kroner til koronaramma kristne over heile verda. I Møre bispedøme var det 11-12 kyrkjelydar som var med på aksjonen. Her hos oss kom det inn 52162 kroner.
